De oplettende bezoeker zal binnen en buiten,
bijzondere sporen uit het verleden waarnemen.
Laten we buiten beginnen.
Zie ook: De Kerk Galmgaten en Muizentanden.
De aanzet tussen toren en schip.
De toren staat, koud en niet haaks op het schip.
De toren is ook een eeuw jonger dan de Kerk
Deze aanzet kunnen we nog niet verklaren.
Op de voorgevel links en rechts,van de voordeur en
de zuidmuur van de toren komen ruitvormige tekens voor in het metselwerk.
In Nederland zijn tekens in het metselwerk aangebracht tot 1570,
Tekens in zwarte steen konden gemaakt worden doordat tijdens het bakken van de stenen in de houtoven roodbakkende, ijzerhoudende klei werd gebruikt.
De stenen het dichtst bij het vuur, sinterde zwart.
Bijna altijd de kop.
Deze stenen werden door de metselaars gebruikt voor hun magische tekens.
Onze, de op de punt staande ruiten, zijn Germaans-Frankische,
symbolen voor vrouwelijkheid en afstamming; zogenaamde ing – runes.
Deze wijzen op plaatsen waar Terechtzittingen waren rond recht en levering,
in aanwezigheid van omstanders.
zie: www.bovenlichten.net
Op deze site komt bij: Middeleeuwse metseltekens in Gelderland,
ook Persingen ter sprake.
Stalraam aan oostzijde, zoek hem op. Op de stenen
zijn resten van verf te zien, aangebracht om het zonlicht op stallen en woningen
te keren.
Ramen nu nog zichtbaar in het metselwerk,
foto 1936.
Een “Varken” in de muur.
Als tijdens het bouwen blijkt dat de metselaar niet horizontaal
gewerkt heeft brengt men een toelopende rij stenen aan die het beoogde horizontale niveau weer herstellen.
Aan de noordzijde zit er een.
Andere namen zijn schiftlaag, leipe steen en klisklezoor.
In de Kerk.
De Kerk heeft een aantal kraagstenen in het koor-deel
waar we niet echt raad mee weten.
De gewelfribben staan soms niet centrisch op de kraagsteen.
De eikenblad motieven wijzen op het symbool van overwinning
die in zwang waren bij de Romeinen.
Recycling in de vroege Middeleeuwen.
Eikenblad.
Twee vechtende mannen met hun hand in een Pot?
Hebzucht?
Bijzonder is het gezicht, dat er twee blijken te zijn.
Het rechteroog is tevens linkeroog van gezicht twee dat half in de muur zit.
Januskop?
Weer Romeins?
Weer eikenloof en scheef.
Is er wellicht sprake van hergebruik?
Er waren in die tijd voldoende Romeinse bouwmaterialen voorhanden.
De ramen vertellen iets bijzonders.
Het is wederom Eric Dolne die ons
hierop heeft gewezen en wat een onverwachte bevestiging geeft
dat de Kerk is opgedragen
aan de H Dionysius.
Op de linker foto ziet u een raam met tweemaal vijf ruitjes en zo zijn ook acht andere Gotische ramen.
Slechts een raam, dat op het zuid- oosten staat,
waar de zon opkomt is breder en heeft tweemaal zes ruitjes.
Sint Dionysius.
Wij citeren:
Overal ontstonden Dionysische wijnfeesten en voltrokken zich wonderen: water werd in wijn veranderd! Dionysos trouwde na ontelbare avonturen met prinses Ariadne, de dochter van koning Minos. Zij was het die haar geliefde Theseus door middel van een kluwen garen uit het Labyrint redde, bekend als de draad van Ariadne.
De naam Dionysos werd later in het Latijn: Dionysius.
Tijdens zijn turbulente leven ontmoete hij Sint Paulus die hem bekeerde en doopte.
Daarna werd hij vurig pleitbezorger van het geloof en zefs Bisschop van Athene.
Paus Clemens zond hem naar Gallië waar hij na lange tijd van prediking gevangen werd genomen.
Het verhaal gaat dat als hij werd opgesloten, dat niet voor lange duur was. Want bij het opkomen van de zon week de stijl van raam of deur in zijn gevangenis, zodat hij moeiteloos naar buiten kon.
Als martelaar stierf hij in het jaar 285, samen met Rusticus en Eleutherius, in Parijs.
Want na een lange gevangenschap en verschillende uitgestelde executies
werden de drie martelaren onthoofd met een zwaard en hun lichamen werden in de
rivier de Seine gegooid.
Het lichaam van St. Dionysius werd door zijn volgelingen uit het water gehaald en begraven.
Op de plaats van de kapel, die boven zijn graf werd gebouwd, werd later ook de abdij van
St. Denis gebouwd.
Volgens de legende zou hij, nadat hij op Montmartre was onthoofd, zijn hoofd naar de plaats hebben gedragen waar hij begraven wilde worden.
St Dionysius was later vooral populair bij de adel uit het vroegere rijk van Karel de Grote.
St. Dionysius is ondermeer de patroonheilige van Parijs.
De feestdag van Dionysius is op 9 oktober 1483.
De naam Dionysius betekent: hij die wijn geeft.
Het is bekend dat Dyonisius de favoriete Heilige was van Karel de Grote.
Dat zou de verklaring kunnen zijn dat daarom in zijn rijk deze Heilige zoveel voorkomt.
Vaak werd ter nagedachtenis, in een aan hem opgedragen Kerk,
het raam aan de zijde waar de zon opkomt breder gemaakt,
zo ook in Persingen.
noot:
Meer weten? www.heiligen.net
De eerste sluitsteen is opgedragen aan Maria.
De tweede sluitsteen.
Het monogram IHS is de weergave van de eerste drie letters van Jezus in Griekse hoofdletters: Iota, Eta en Sigma.
Dit wordt ook geschreven als IHC.
De hoofdletter S wordt in het Grieks oorspronkelijk als Î geschreven.
In de late oudheid en gedurende de vroege middeleeuwen
werd dit geschreven als een C.
Vanaf de latere middeleeuwen (circa. 14de eeuw) werd de S gebruikt,
steeds als weergave van de sigma.
De H bleef echter H, ook al gaat het eigenlijk om een E.
Het Heilig putje.
Rechts in het koor zit een Piscina of Sacrarium.
Water waarin kelkdoekjes of altaar linnen was gewassen
werd via dit putje weggespoeld.
Het komt uit in de aarde.
De Credensnis.
Ongewijde wijn en water werd niet op het altaar gezet maar
links daarvan in afwachting tot het wijden.
In het koor zitten er twee want bekend is dat Persingen
twee offertafels had, een opgedragen aan de H Dionysius en een
aan de H Catharina.